Ku pamięci Stefana Bastyra: atylerzysty, obserwatora, myśliwca, komendanta lotniska Lewandówka, dowodcy Lwowskiej Grupy Lotniczej, jednego z tych dwóch, o których mówili we Lwowie „Stefki-wariaty”, niski, krępy, pogodny i miły w obejściu, tak mówili o nim ci, którzy mieli z nim styczność.
Zginął 06.08.1920 roku podczas lotu. Domniemaną przyczyną śmierci było zasłabnięcie za sterami i śmiertelne zderzenie z ziemią. Podobno Bastyr miał problemy z sercem.
Przedstawiam kolejny modelik, tym razem coś od jego królewsko-cesarskiej Mości, czyli wielce chwalonego przez lotników Phonixa D.II. Numer 222.10 należał do Flik55J, a latem 1918 dosiadał go Oblt. Eduard Ritter von Hebra. Pistolet sygnalizacyjny sugeruje, że pilot nosił miano Kettenfuhrera.
Fokker D.VIIF o nr seryjnym 7614/18, czyli późna produkcja Fokker Flugzeugwerke, w lotnictwie polskim pod numerem 503/18, wyposarzony w 160 konny silnik Mercedes DIII o nr seryjnym 36723.
Othmar Wolfan: urodzony 19.08.1894 we Wiedniu.
Swoje jedyne zwycięstwo lotnicze zdobył 1 sierpnia 1918 roku, zestrzeliwując Sopwith Camela z 66 sqd RAF.
W dniu 14 września 1918 roku został ciężko ranny w wypadku i przesiedział resztę wojny w szpitalnym łóżku.
Albatros D.III, 7 Eskadra, Edward C.Corsi, BlueMax 1:48
Kapitan, pilot Edward C Corsi, podobnie jak reszta amerykańskich ochotników Coopera, nie miał żadnych polskich korzeni. Urodził się w Brooklinie NY, 10 listopada 1897 roku.
W 1916 roku młody Edek zaciagnął się do wojska początkowo jako kierowca ambulansu następnie na poczatku 1917 roku odbył szkolenie lotnicze i wstapił do Francuskich Sił Powietrznych gdzie dochrapał się kapitana w lipcu 1919 roku.
Halberstadt CL.IV był ostatnim typem samolotu dostarczanego do Schlasta – niemieckich jednostek wsparcia pola walki. Jako następca wersji CL.II nowa konstrukcja posiadała lepsze walory aerodynamiczne, manewrowe, dzięki mniejszym rozmiarom, masie i lepszym dopracowaniem aerodynamiki kadłuba. Poniższy egzemplarz przedstawia produkt wytworni Rolanda, która przejęła produkcję zmodyfikowanej, przedłużonej wersji, zaraz po wykryciu pewnych problemów ze statecznością podłużną samolotu.
Urodził sie w Neapolu 12 sierpnia 1884 roku w rodzinie arystokratycznej.
W wieku 20 lat wstapił do 11th Foggia Light Cavalry Regiment, rozpoczynając swą lotniczą przygodę służbą w Afryce. W 1914 roku trafił do Servizio Aeronautico, a po zdobyciu dwóch bronzowych medali za ogwagę, został przetransferowany do 70a Squadriglia, juz jako myśliwiec.
„Der Rote Kampffflieger” urodził się 2 maja 1892 roku we Wrocławiu. W 1901 roku rodzina przeniosła się do Świdnicy do willi przy ulicy Strzegomskiej 19. Jako, że Manfred wywodził się z rodziny o bogatych tradycjach wojskowych, od początku swoją karierę ściśle wiązał z mundurem. W 1915 roku trafił do lotnictwa i dość szybko załapał na jakiej zasadzie działa samolot i jakie siły nim kierują. 17 września 1916 roku Manfred trafił do elitarnej Jasta2 stacjonującej we Francji, a 23 czerwca 1917 został dowódcą Jagdeschwander 1.
